soyo suwe soyo nelongso rasane

atiku kangen, kangenku marang kowe

nanging pancen, pancen wes dadi nasibe

durung biso sesandingan, sesandingan karo kowe

arume kembang mekar ing wayah sore

arum ambune iseh biso tak rasakne

nanging nanging nanging arume rambutmu

amung biso tak bayangne mergo kowe ra neng kene

aku lungo monco golek makaryo

nggo sangune urip aku lan kowe

arume kembang mekar ing wayah wengi

dadi tombo kangenku jroning ati

kembangku ayu lilakno lungaku

aku ra bakal lali marang janji seng ketali

neng simpang limo iki seng nyekseni sumpahe ati

janjiku mengko mesti tak tepati

arume kembang mekar ing wayah sore

arum ambune iseh biso tak rasakne

nanging nanging nanging arume rambutmu

amung biso tak bayangne mergo kowe ra neng kene

aku lungo monco golek makaryo

nggo sangune urip aku lan kowe

arume kembang mekar ing wayah wengi

dadi tombo kangenku jroning ati

kembangku ayu lilakno lungaku

aku ra bakal lali marang janji seng ketali

neng simpang limo iki seng nyekseni sumpahe ati

janjiku mengko mesti tak tepati

kembangku ayu lilakno lungaku

aku ra bakal lali marang janji seng ketali

neng simpang limo iki seng nyekseni sumpahe ati

janjiku mengko mesti tak tepati, entenono aku neng simpang limo