semilir angin dalu sumripit roso ning ati

soyo nambahi roso kasmara iki

pirang-pirang bengi tansah tak enteni

nanging raono teko nugemi janjimu

padange rembulan sing ngancani sepiku

suwi ngenteni raono tekamu

pirang-pirang bengi mung tak sawang langit

nangis netes eluhku, geloning atiku

raono banyu sing nelesi ning pelataran

nanging mung udan janjimu nelesi atiku sing kasmaran

raono banyu sing nelesi mudun ning bumi

nanging mung udan janjimu sing deres gawe geloning ati

ojo mung paring janji, nganti kapan nyekso kangenku

nganti seprene raono tekamu