Soyo suwe (Suwe)

Soyo nelongso rasane

Atiku kangen, kangenku marang kowe

Nanging pancen (Pancen)

Pancen wis dadi nasibe

Durung biso sesandingan, sesandingan karo kowe

Aku lungo nang monco, golek makaryo

Nggo sangu ning urip, aku lan kowe

Arume kembang, mekar ing wayah wengi

Dadi tombo kangenku, jero ning ati

Kembangku ayu, lilakno lungoku

Aku ra bakal lali, marang janji sing ketali

Ning simpang limo iki, sing nyekseni sumpahing ati

Janjiku mengko mesti tak tepati

Arume kembang, mekar ing wayah sore

Arum ambune, isih biso tak rasakne

Nanging, nanging, nanging arum arume rambutmu

Amung biso tak bayangne, mergo kowe ra ning kene

Arume kembang, mekar ing wayah wengi

Dadi tombo kangenku, jro ning ati

Kembangku ayu, lilakno lungoku

Aku ra bakal lali, marang janji sing ketali

Ning simpang limo iki, sing nyekseni sumpahing ati

Janjiku mengko mesti tak tepati

Entenono aku neng simpang limo